มหาศักราช -

พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน ความหมายจาก พจนานุกรมแปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน มหาศักราช น ศักราชที่ไทยใช้ในสมัยสุโขทัย เริ่มตั้งภายหลังพุทธศักราช ๖๒๑ ปี (พุทธศักราชลบด้วย ๖๒๑

จุลศักราช 645 มหาศักราช 1205 ตรงกับพุทธศักราช 1826 เมื่อมีหนังสือไทยขึ้นแล้ว กฎหมายก็ตั้งขึ้นต่อมา หรือกฎหมายเก่าที่มีอยู่แล้ว จึงได้เริ่มจดลงและรักษามา

มหาศักราช มหาศักราช - เริ่มตั้งแต่ พ ศ 622 พระเจ้ากนิษกะของอินเดียทรงตั้งขึ้น ใช้ในศิลาจารึกและเอกสารประวัติศาสตร์ของไทยบ้าง แต่น้อยกว่าจุลศักราช; ฮิจญ์เราะห์ศักราช

มหาศักราช วิชาประวัติศาสตร์ ชั้น ป 3 เรื่องที่มาของปีศักราชต่าง ๆ โดยสังเขป ได้แก่ ปีพุทธศักราช ปีคริสต์ศักราช ปีฮิจเราะห์ศํกราช มหาศักราช - สำนักงานราชบัณฑิตยสภา ศักราช ศก – ศักราช นักวรรณคดี